Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Τι κάμνουμεν τωρά;

Οι γονιοί μου εδουλεύκαν τζιαι οι θκυό που είμασταν μιτσιοί. Να είσαι πρόσφυγας τζιαι να έσhεις τέσσερα κοπελλούθκια να τα αναγιώσεις την δεκαετία του 80, να μεν μείνουν μεσ' τον συνοικισμόν, να μεν διαφέρουν που τα άλλα τα κοπελλούκια, να μεν τους λείψουν πράματα, έθελεν πολλήν ψυσhήν να το κάμεις.

Επειδή εδουλεύκαν ούλλη μέρα για τούτον τον σκοπό, συν το γεγονός ότι ετελειώσαν μόνο το δημοτικό, εν εμπορούσαν να μας θκιαβάσουν. Έτσι η λύση εβρέθηκεν στο πρόσωπο του κυρίου Δασκάλου. Ο κύριος Δάσκαλος εγνώρισεν τζιαι εκτίμησεν τον τζύρην μου. Έκαμεν του μιαν πρότασην ο τζύρης μου να μας θκιαβάζει τζείνος, κάτι σαν ιδιαίτερα. Να τσιεακκαρίσκει αν κάμνουμεν σωστά τα μαθήματα μας τζιαι να μας διορθώνει. Τούτο έκαμνεν το έναντι ενός ποσού τον μήνα αλλά μιλούμε για λλία λεφτά. Τον κύριο Δάσκαλο αγάπουν τον πολλά. Άμαν ετέλλειωννα τα μαθήματα μου εδίαν μου τζιαι έκαμνα ασκήσεις παρακάτω. Ως την τετάρτη τάξη του δημοτικού ετελειώσαμεν τα βιβλία της 6ης τάξης. Μετά έμπαινα μέσ'την βιβλιοθήκην του τζιαι έπκιαννα ότι βιβλίον έθελα να θκιαβάσω.

Κάποτε έδοκα πάνω στα βιβλία που εμιλούσαν για το "ηρωικόν έπος της ΕΟΚΑ". Εσαντανώθηκα. Προερχόμενος που αριστερήν προσφυγικήν οικογένεια άκουα ιστορίες που με εκάμναν να τους θωρώ τους δεξιούς σαν μιάσματα. Τζείνοι εφταίαν για το Κακόν.
Τζιαι τωρά που ο κύριος Δάσκαλος εν δεξιός τι κάμνουμεν;; Αφού εν καλός άνθρωπος! Αν δεν εθκιάβαζα τα βιβλία του θα ενόμιζα ότι εν ένας που μας! Τούτον απασχόλαν με πολλά αλλά εν εμπορούσα να το συζητήσω με κανένα.

Η κουβέντα με τον κύριο Δάσκαλο επήεν για ακόμα 2 χρόνια. Μετά επήαμεν γυμνάσιο τζιαι εκαταφέρναμεν τα μόνοι μας. Έκαμα 20 χρόνια να ξαναδώ τον κύριο Δάσκαλο.

Πρόσφατα ήταν το μνημόσυνο του μακαρίτη του παππού. Στην εκκλησία ήταν τζιαι ο κύριος Δάσκαλος. Έκαμα πολλήν χαράν που τον είδα. Μόλις ετέλεψεν η λειτουργεία τζιαι εφκύκαμεν έξω επήα να τον σhαιρετήσω. Εκατάλαβεν με αμέσως. Εκόψαμεν τες κουβέντες μας περί του πως είναι η ζωή του καθενός. Ττοκάρουμεν τζιαι πάω να φύω.

Φωνάζει μου: 'Επκιασες το βιβλίο;
-Ποιό βιβλίο Δάσκαλε λαλώ του; Εδιερωτούμουν πκιόν βιβλίο θα εμπορούσα να πκιάσω που μιάν εκκλησhιάν τζιαι να θκιαβάζεται.
-Τουτον λάλει μου τζιαι βάλλει μου στο σhεριν το βιβλίον του Χριστόδουλου Χριστοδούλου για την οικονομική πτυχή του Σχεδίου Αναν.

Εκακοκκέφκιασα αμέσως. Εν το επερίμενα. Είπα του εν χρειάζεται, εσhιαιρέτησαν τον τζιαι έφυα.

Τι κάμνουμεν τωρά;

1 σχόλιο:

ρίτσα είπε...

χεχ.ωραία ιστορία.

έπεσε ο ήρωας από το βάθρο;

έχει και καλούς και κακούς δεξιούς και αριστερούς και μέσους

έχει και λογικούς και παράλογους δεξιούς και αριστερούς και μέσους και δεξιούς

έστω κι αν αισθανόμαστε πιο οικεία μία συγκεκριμένη κοσμοθεωρία